Op zoektocht naar the 'Hidden Cave'!
Blijf op de hoogte en volg Erikensharon
23 Juli 2012 | Laos, Thakhèk
Na alles ingepakt te hebben waren we om 13.30 samen met Kemal klaar voor vertrek richting Vientiane. Dat zou de eerste reisstap per bus zijn richting het plaatsje Kong Lo. Van Kemal waren we te weten gekomen dat Kong Lo de entree vormt voor een enorme grot die 7 km lang is en als tunnel door het gebergte gaat. Door deze grot, welke gedurende miljoenen jaren uitgesleten door het regenwater, kan doorkruist worden per motorbootje. Aan de andere kant van het gebergte bevindt zich een klein dorp waar de mensen nog erg primitief wonen, doordat ze alleen bereikt kunnen worden via de tunnel.
Een grot die nog niet door het massa toerisme is ontdekt, zoals het naar brits getransformeerde party Vang Vieng. Een uitdaging voor de 'echte' backpacker!
Dus op weg naar Vientiene en daar eenmaal aangekomen, overstappen naar de bus richting Takhek, een plaats ten zuiden van Vientiene. Deze overstap heeft uiteindelijk 3,5 uur geduurd, waar het door het lange wachten overal ons niet gelukt was fatsoenlijk avondeten te regelen.
Wel hebben we snel een indruk kunnen krijgen van Vientiene. Hoe de Vientanen hun zondagmiddag op de boulevard doormaken met inline skaten, picknicken en fitnessen. Ook daar kwamen we per toeval David en Jynelle weer tegen!
In de bus naar Takhek waren we eindelijk verlost van het Brits volk, want het woord cultuur kennen ze daar niet.
Helaas kregen we als de enige toeristen in de bus wel de slechtste stoelen aangeboden, door helemaal achterin te moeten zitten, waar je gekookt wordt door de motor, de kuilen in de weg je uit je stoel doen lanceren (inclusief je maag op een shaker laat lijken), en uiteaard alleen bij de achterste rij de airco niet meer werkt. Gelukkig betalen we als toerist ook maar het dubbele dan de locals ;-)
Na een succesvolle reis die gepland stond om 00.00 te arriveren in Takhek, kwamen we er in 'Lao tijd' aan om 02.30 snachts. Slaapdronken en doordrenkt van het zweet de bus uitgerold en bepakt opzoek naar een guesthouse. Na wat zoeken en discussieren met de enige tuk tuk driver die de prijs verdriedubbeld heeft door het wegblijven van concurrentie midden in de nacht, bereikten we toch een basic hostel, waar de balie 24/7 bereikbaar is omdat het bed van de receptionist onder de balie staat.
Na een heerlijke nachtrust op een betonnen matras konden we na 3 uur slaap onze reis weer per local bus vervolgen.
Een aan elkaar geducktapte bus die, met verscheidende tussenstoppen voor passagiers, handel en plaspauzes, ons naar Nahim bracht. Vandaar moesten we het laatste stuk een tuk tuk nemen richting Kong Lo. Voor een tuk tuk waar normaal max. 12 mensen in mee kunnen, is het hier geen probleem om er met 30 in te zitten + tientallen kilos zakken met eten en bakken met nog levende vis.
Na iedereen afgezet te hebben kwamen we 2 uur later aan bij Kong Lo. Eindelijk! Het heeft ons 25 uur gekost er te komen, maar dan waren we ook wel op een bijzondere plek!
Met twee gidsen in een klein motorbootje waar evenwicht van belang is om de boot niet om te laten slaan, voeren we in de stormende tropische regen de grot binnen.
Een tocht van 1 uur door het pikkedonker met enkel een paar kleine zaklampjes om een indruk te krijgen van de fantastische grootte en prachtige stalagtieten en -mieten in deze grottunnel. Aan de andere zijde uitgekomen nog even een korte indruk gekregen van het kleine rivierdorpje waar het ons duidelijk werd dat het door de regen onmogelijk was bij het primitieve dorpje te komen. Dus weer teug met het motorbootje het donker in.
Na terugkomst hebben we in de stromende regen een prima guesthouse met restaurant gevonden. Na deze lange expeditie hebben we doorweekt door de warme regen besloten dat het allemaal dubbel en dwars waard was! Daarnaast hebben we het echte backpacker gevoel ervaren om opgepropt tussen de locals met zwarte tanden en donderrood tandvlees (tabak) en de nog levende vissen te reizen naar een fantastich wonder van moeder natuur.
De dag erna vroeg vertrokken (7 uur) richting Thakek om daar onze backpack op te halen die we in het guesthouse hebben achter gelaten. Vandaar hebben we de bus gepakt richting Pakse in het zuiden van Laos.
Een grot die nog niet door het massa toerisme is ontdekt, zoals het naar brits getransformeerde party Vang Vieng. Een uitdaging voor de 'echte' backpacker!
Dus op weg naar Vientiene en daar eenmaal aangekomen, overstappen naar de bus richting Takhek, een plaats ten zuiden van Vientiene. Deze overstap heeft uiteindelijk 3,5 uur geduurd, waar het door het lange wachten overal ons niet gelukt was fatsoenlijk avondeten te regelen.
Wel hebben we snel een indruk kunnen krijgen van Vientiene. Hoe de Vientanen hun zondagmiddag op de boulevard doormaken met inline skaten, picknicken en fitnessen. Ook daar kwamen we per toeval David en Jynelle weer tegen!
In de bus naar Takhek waren we eindelijk verlost van het Brits volk, want het woord cultuur kennen ze daar niet.
Helaas kregen we als de enige toeristen in de bus wel de slechtste stoelen aangeboden, door helemaal achterin te moeten zitten, waar je gekookt wordt door de motor, de kuilen in de weg je uit je stoel doen lanceren (inclusief je maag op een shaker laat lijken), en uiteaard alleen bij de achterste rij de airco niet meer werkt. Gelukkig betalen we als toerist ook maar het dubbele dan de locals ;-)
Na een succesvolle reis die gepland stond om 00.00 te arriveren in Takhek, kwamen we er in 'Lao tijd' aan om 02.30 snachts. Slaapdronken en doordrenkt van het zweet de bus uitgerold en bepakt opzoek naar een guesthouse. Na wat zoeken en discussieren met de enige tuk tuk driver die de prijs verdriedubbeld heeft door het wegblijven van concurrentie midden in de nacht, bereikten we toch een basic hostel, waar de balie 24/7 bereikbaar is omdat het bed van de receptionist onder de balie staat.
Na een heerlijke nachtrust op een betonnen matras konden we na 3 uur slaap onze reis weer per local bus vervolgen.
Een aan elkaar geducktapte bus die, met verscheidende tussenstoppen voor passagiers, handel en plaspauzes, ons naar Nahim bracht. Vandaar moesten we het laatste stuk een tuk tuk nemen richting Kong Lo. Voor een tuk tuk waar normaal max. 12 mensen in mee kunnen, is het hier geen probleem om er met 30 in te zitten + tientallen kilos zakken met eten en bakken met nog levende vis.
Na iedereen afgezet te hebben kwamen we 2 uur later aan bij Kong Lo. Eindelijk! Het heeft ons 25 uur gekost er te komen, maar dan waren we ook wel op een bijzondere plek!
Met twee gidsen in een klein motorbootje waar evenwicht van belang is om de boot niet om te laten slaan, voeren we in de stormende tropische regen de grot binnen.
Een tocht van 1 uur door het pikkedonker met enkel een paar kleine zaklampjes om een indruk te krijgen van de fantastische grootte en prachtige stalagtieten en -mieten in deze grottunnel. Aan de andere zijde uitgekomen nog even een korte indruk gekregen van het kleine rivierdorpje waar het ons duidelijk werd dat het door de regen onmogelijk was bij het primitieve dorpje te komen. Dus weer teug met het motorbootje het donker in.
Na terugkomst hebben we in de stromende regen een prima guesthouse met restaurant gevonden. Na deze lange expeditie hebben we doorweekt door de warme regen besloten dat het allemaal dubbel en dwars waard was! Daarnaast hebben we het echte backpacker gevoel ervaren om opgepropt tussen de locals met zwarte tanden en donderrood tandvlees (tabak) en de nog levende vissen te reizen naar een fantastich wonder van moeder natuur.
De dag erna vroeg vertrokken (7 uur) richting Thakek om daar onze backpack op te halen die we in het guesthouse hebben achter gelaten. Vandaar hebben we de bus gepakt richting Pakse in het zuiden van Laos.
-
31 Juli 2012 - 12:31
Marit:
Ziet er goed uit bro en schoonzus!
Soms moet je wat over hebben voor die ene speciale plek!
Maak fotos,geniet!
En knap maar goed op!
Xxx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley