De ontdekking van Laos!

De tocht naar het mooie bergachtige noorden van Laos startte we in de avond in een minibus. Een slingerende tocht van 5 uur naar een overnachtingsplek vlak voor de grensovergang. Daar konden we paar uur slapen voordat de grens om 8 uur in de ochtend weer open ging.
Leuke grensovergang trouwens: je werd in een laag longboatje met alle bagage over de mekong rivier gevaren naar de grenspost met Laos. Daar zijn we na enig papierwerk en 32 US dollars voor NL tourists zonder problemen over de grens gekomen.

Toen startte de twee daags durende slowboat tocht over de Mekong rivier naar Luan Prabang. In een open boot volgepropt met losstaande stoelen konden we het mooie landschap van Laos ervaren. Een klein minpuntje tot onze grote verbazing was de hoeveelheid engelse jongeren op de boot. Je herkent ze aan twee dingen: ze lopen schreeuwerig rond met een extreem britisch accent en ze zuipen zich vanaf 9 uur s'ochtends al helemaal lam. Echte cultuurliefhebbers dus ;-)

Wat ons nog het meest verbaasde is het afvalsysteem, of beter gezegd afvalkennis in Laos. Tijdens de tocht gooide een gezette "engelse lady" een leeg blikje cola zo de rivier in.. Asociaal! Toen we arriveerden in Luang prabang en de hele boot onder het afval lag, zagen we tot onze stomme verbazing dat de medewerkers al het afval zo de rivier in kieperde!! Dit gebeurt ook in de bussen, waar men alles uit het raampje gooit. Langs de grote wegen ligt op bijna elke strekkende meter afval. Een gek contrast met de prachtige natuur op de achtergrond.
Volgens ons beseffen de mensen hier nog niet wat voor een effect plastic afval kan hebben. Maar gek is het niet. Vroeger was alle verpakkingsmateriaal hier gemaakt van lokaal afbreekbare producten (bananenbladeren, bamboe, riet). Door de toenemende import is dat langzaam vervangen door plastic. Mensen gooien zelfs hun eigen tuinen vol met plastic afval. De volgende stap hier is dus duidelijk bewustwording en afvalverwerking.

Tijdens de reis hebben we wel een leuke groep mensen gevormd die allen al in het busje vanuit pai zaten. Samen hebben we na aankomst in Luang Prabang wat gedronken en een guesthouse gezocht. Dit werden er al snel twee vanwege de grootte van de groep (10 personen).

In de avond hebben we als groep de leuke avondmarkt op de hoofdstraat bezocht, daarna gegeten en gedronken in the utopia bar aan het water. Erg gezellig met veel lounge plekken. Je zit op een bamboevloer met rieten matten en zitzakken.
Die dag erna hebben we de stad verkend en hadden gepland het national museum te bekijken. Helaas ging deze al om 16.00 weer dicht, zoals alle musea in Thailand en Laos.
Wel hebben we een hoog gelegen tempel in het centrum van de stad beklommen, waar we een mooi uitzicht over de stad hadden.

In de avond zijn we weer met de groep gaan drinken. Deze groep bestond uit een canadees stel (David & Jynelle), een canadees/japans stel (Joshua & Kenna) een zwitser (Lionel) een amerikaanse (Amber) een turkse duitser (Kemal) en een australier (Alex). Een bonte verzameling van allen tussen de 24-30 waar we erg veel lol mee hebben gehad!

De dag daarop hebben we met de groep twee watervallen bezocht. Een kleine en een grote. We hadden voor het vervoer een eigen minibus geregeld voor een mooie prijs (35 euro) voor 10 man. Deze zou ons de hele dag rondrijden. De kleine waterval bestond uit talrijke natuurlijke bakken met water die op verschillende hoogtes elkaar voorzagen van water. Je kon er je eigen route door bepalen en door de bakken lopen.
Bij de grote waterval viel prachtig helder blauw water naar beneden. Je kon er overal zwemmen en ze hadden bij de grootste poel aan een hoogliggende boom een touw hangen, zodat je er als tarzan in kon springen! Dat was erg leuk om te doen! In het water werden je benen gereinigd door kleine visjes die aan je knabbelen. Sharon was zelfs een stukje van een wondkorstje kwijt!
Helaas wilde ik iets te fanatiek als tarzan het water inspringen, waardoor ik mijn grip verloor en het touw glipte, waardoor ik mijn linker middelvinger gekneusd had. Inmiddels is dit weer redelijk hersteld.

De laatste dag in Luang Prabang hebben we het national musuem en voormalig paleis nog bezocht, waar ons het meest de prachtige muurversieringen van het interieur ons opviel. Volledige verhalen over mythen en sagen waren visueel afgebeeld in glas, bestaande uit talrijke kleuren. Een hels karwei om te maken, maar een prachtig resultaat.

Op 20 juli zijn we met de bus vertrokken naar Vang Vieng, samen met David, Jynelle en Kemal. Van de rest hebben we afscheid genomen. In de bus werden we alweer geconfronteerd met het brits party volk, dus we kregen een donkerbruin vermoeden waar we heen gingen. Vang Vieng staat namelijk bekend als de "party place" van Laos, omdat je daar het beroemde "tuben" kan doen. Tuben staat voor het in een opgeblazen band op de rivier van de 1 naar de andere kroeg te drijven en flink dronken de rivier verder af te drijven. Het is daarom ook geen uitzondering dat er een dronke brit het water uitgevist moet worden..

Wij moesten er ook aan geloven en hebben het natuurlijk bescheiden gehouden ;-) het was eigenlijk best leuk (voor 1 dag) en we waren met een leuke groep van 7en. We waren namelijk ook Joshua en Kenna weer tegen gekomen.
Al drijvend op de rivier wordt je door een lang uitgegooid touw binnen gehaald door medewerkers van elke kroeg. Een originele manier om een kroegentocht te houden!

De tweede dag hebben we een fiets gehuurd en hebben we de omgeving van Vang Vieng ontdekt. Erg mooie zandpaden te midden van uitgestrekte groene rijstvelden die omsloten worden door hoge groene bergen. Een erg mooi landschap!
Na een tijdje fietsen kwamen we een bord tegen waarop stond: "uitzichtspunt" 20 minutes easy walk! Oke, dus vervolgde we de route te voet. Na een glipperige, zware klim van een uur kwamen we doorweekt van het zweet aan boven op de berg. Hier hadden we wel een prachtig uitzicht! Wel leerde we dat paden naar uitzichtspunten geen paden zijn maar klauter en klim routes zonder enige beveiliging... Gelukkig zijn we nu nog jong en vitaal ;-)

Na onze afdaling sprongen we weer op onze fiets opweg naar een "blue lagoon" en grot. Deze grot lag ongeveer 50 meter boven de grond. Dus na een klim kwamen we bij de ingang. Niks georganiseerd of begeleid. Enkel een aantal pijlen in de grot. Gelukkig hadden we zaklampen bij ons. Na een klim tussen de rotsen kwamen we in een gigantische grot terecht en het was zonder onze zaklampjes stikdonker en stil. Een bijzondere ervaring. Na de grot wat gegeten bij een organic farm waar ook toeristen vrijwilligerswerk deden. Toen terug op de fiets racend naar het guesthouse. Het werd al snel donker en daar heb je uiteraard geen straatlantaarns langs de weg en de wegen liggen vol losse keien.

Die avond in Vang Vieng nog met het groepje bij het guesthouse gegeten. De volgende dag zouden we onze start maken naar de Kong Lo cave nabij Thakek in het midden van Laos.