Hippie Walhalla

Langzaam kwam een zure lucht onze neusgaten binnen.. Het rook als een spicy Sweet and sour chicken die te lang was blijven staan. De kotsgeluiden en huilende kinderen die naar de wc moesten hielden ons wakker.. We zaten al 2 uur in de minivan opweg naar het hoger gelegen bergplaatsje Pai, ook wel een hippie Walhalla genoemd.

Eenmaal aangekomen kwam ons een oase van rust tegemoet in dit kleine knusse dorpje. Het centrumpje bestond dan wel voornamelijk uit guesthouses, restaurantjes en touristshops, maar er hing een hele relaxte sfeer, er waren geen opdringerige verkoopmannetjes meer en midden in de prachtige natuur. Heerlijk!

In eerste instantie hadden we vier nachten geboekt, maar al snel besloten we dat dat langer zou worden. De overnachtingen hadden we al van tevoren geregeld, een schattig hutje met fan in het centrum van Pai. Bij aankomst werd ons echter gevraagd of we geen airco wilden voor maar een kleine vergoeding.. Na hiermee ingestemd te hebben bleek echter wel dat ons ontbijt was vervallen en we daar toch ook weer iets voor moesten bij leggen. Maar na weer meer betaald te hebben dan gepland, zaten we wel in een prachtig hutje gelegen in een aangelegd klein parkje in een ijskoude airco kamer :)

De volgende dag hadden we een scooter gehuurd om de omgeving te verkennen en de 'attracties' te bekijken. Zo zijn we naar een prachtige waterval geweest waar we als de enige twee mensen daar konden zwemmen en hebben we de Pai canyon beklommen op onze slippertjes waar spitzige rotsformaties opeens het landschap sierden. De volgende dag hebben we per scooter nog een prachtig uitzichtspunt bezocht en een waterval beklommen, maar vooral ook van het uitzicht met rijstvelden genoten.

De volgende dag moesten we alweer vroeg op omdat we om twee uur zouden gaan rijden op een olifant! Daar aangekomen klommen we via een trap op de rug, die heel harig bleek te zijn! Zonder zitje of kleedje zaten we daar met blote benen op een vochtige olifant die veels te veel stugge lange haren had voor onze bleke gevoelige beentjes. Na deze eerste kennismaking echter overleefd te hebben was het een hele gave ervaring! Omdat de olifant nog niks had gegeten, stond ze om de 10 meter stil om een boom uit de grond te rukken en op te vreten en na een tocht van ongeveer een uur door de jungle gingen we richting de rivier.. Het pad naar de rivier namen we via een resort dat prachtig was aangelegd met een verzorgde tuin en palmbomen netjes op rij, waarvan de olifant voor ons er natuurlijk eentje uit de grond moest rukken om op te eten ;)

Bij de rivier aangekomen ging de olifant direct het water in om ons na een paar trucjes er ook direct weer af te schudden! We konden op zijn kop gaan staan en even balanceren voordat we er weer af gegooid werden, heel gaaf om zo met die olifant om te gaan!

Voor de twee dagen erna stond een trekking en rafting in het programma, waarvoor we al vroeg op moesten. Na een ritje met de minivan samen met twee canadesen, waarvan er eentje onderweg natuurlijk weer moest kotsten, haalden we nog twee nederlandse jongens op. Samen met onze gids Pho werden we uiteindelijk gedropt langs een weg, waar we een smal paadje omhoog namen en direct al in jungle terecht kwamen. Met onze Indiana Jones outfits, compleet met afritsbroek, begon toen het overleven pas echt! Door de regen van de afgelopen dagen was de grond erg modderig en glad en was het natuurlijk erik die als eerste onderuit ging.. De rest van de trekking was erg avontuurlijk met vele hindernissen. Op een gegeven moment hield ons pad op en bleek onze enige mogelijkheid om door te gaan een ruige rivier over te steken.. Na onze broek te hebben afgeritst en onze schoenen te hebben uitgdaan hielp onze kleine gids ons naar de overkant, waar de grote mannen zich nog redelijk staande konden houden, maar ik als een hulpeloos blaadje drijvend op het oppervlak geen grip kon krijgen en horizontaal aan de armen van de gids hing.. Die verrassend sterk bleek te zijn en mij gelukkig veilig naar de overkant bracht! Daarna ging de tocht weer verder over vele bergtoppen die ons uiteindelijk naar watervalletjes en ons kamp brachten. Hier bleek er geen verfrissende douche aanwezig te zijn maar een prachtig kabbelend beekje, waar je jezelf met een emmertje kon wassen. Na deze welkome verfrissing had onze gids op een houtkoolvuurtje al het avondeten klaar gemaakt; een gele curry met kip een aardappels! Dat ging voor ons nederlanders natuurlijk als zoete koek naar binnen! De drankspelletjes met de lokale whisky van onze gids, waar hij zelf totaal niet tegen kon, bleven niet lang uit maar waren natuurlijk bescheiden (mijn oma leest dit ook) omdat we de volgende dag nog moesten raften! Een nieuw canadees spelletje 'Fangelies' geleerd waarbij je ieder een vinger op hetzelfde voorwerp hield en na drie tellen mocht bepalen je vinger erop te houden of eraf te halen, degene die het juiste aantal overgebleven vingers goed raadde hoefde niet meer mee te doen, de laatst overgebleven had verloren.. Erg lachwekkend om te doen, je had er bij moeten zijn ;)
De nacht brachten we door op een verhoogd bamboo plateau onder een enorm musquito net, waar we met zijn zessen onder pasten. Heerlijk om zo in slaap te vallen met allerlei jungle geluiden om je heen en voor de rest geen andere geluiden of licht meer..

De volgende ochtend werden we al vroeg wakker en na een heerlijk ontbijtje stapten we de boot in, althans dat was de bedoeling ware het niet dat erik al keihard onderuit ging in de modder precies de laatste stap voordat je in de boot ging.. De tocht begon nog rustig, maar omdat Pho de gids enkele trucjes wist uit te halen was het erik again die als eerste de boot verliet! Ik volgde in een woeste stroomversnelling al snel als tweede.. Voor de lunch stopten we bij een hotspring waar kleine stroompjes water van 80 graden uit de bergen liepen, hier kon je iets verder naar het koude water toe heerlijk in zitten en er kwamen prachtige vlinders op af! Na de lunch was het tijd voor het echte werk en moesten we vaak hard op commando peddelen als de gids 'peddle please' of 'action' riep, na een beleefd 'thank you' hadden we het weer overleefd en konden we weer even uitrusten. Het canadese meisje in onze boot had echter nooit rust omdat ze doodsbang was voor spinnen en continu de boot checkte op aanwezige spinnen en bij elke aanraking verschrikt om zich heen keek.
Bij een tweede stop was een klif van 16 meter waarvan je in de rivier kon springen en na een aantal jongens eerst te hebben laten gaan, zijn wij er ook van afgesprongen! Na dit alles overleefd te hebben, was het water zo rustig dat we uit de boot konden springen en de rit met alleen ons zwemvest konden vervolgen. Dit was heerlijk ontspannend, maar de volgende versnellingen kwamen al snel in zicht. Op de vraag aan onze gids of het wel veilig zo uit de boot gaf hij alleen maar als antwoord:' Maybe, depends on you.. You want a rock- massage?' Na de eerste rock-massage zijn we toch maar weer de boot in geklommen.. Onderweg ook nog voor het eerst een zonne-ring gezien, een kring van licht rondom de zon!
Na twee dagen bij het eindpunt aangekomen, werden we weer opgepikt door een minivan, waar een groep aankomende half naakte gespierde israelische soldaten ons gezelschap hield. Na alleen een dagje te hebben geraft waren ze zo vermoeid en hadden ze zoveel pijntjes en vonden ze het zo zwaar dat ze als een stel mikado stokjes op elkaar en in elkaar in slaap vielen en de rest van de rit niks meer konden.. Na alles nog even nagepraat te hebben, vielen wij die avond ook uiteindelijk in een welverdiende diepe slaap :)

De twee dagen erop hebben we nog een scooter gehuurd en de laatste prachtige paadjes van Pai verkend. Heerlijk weer en nog paar mooie uitzichtpunten gvonden, maar uiteindelijk in de avond toch de tocht naar Laos ingezet.

Daar zitten we nu inmiddels al langer dan een week, met weer veel nieuwe avonturen...